Nuran YILDIZ

ABARTMA HİÇ BİR ŞEYİ…

----- 10.12.2010 - 00:01 -----

Duygularını abartma… Abartılı duygular, abartılı başka duyguların altında kalmaya mahkumdur.

Kararlarını abartma. Sonu her zaman iyi olmayabilir.

Amaçlarını abartma. Ulaşılamayan amaçlar, ulaşılanlardan çoktur.

Kazançlarını abartma. Kaybetmek kazanca bitişik durur.

Acılarını abartma. Bir acıyı bir başka acı mutlaka unutturur.

Umutlarını abartma. Umut yaşadığın “an”a hakkını vermeyi engeller.

Dostluklarını abartma. Yalnızlık yaşamın özüdür.

Düşmanlıklarını abartma. Düşman senin sana yaptığından daha fazlasını yapamaz.

Güzelliğini abartma. Mutlu olanların çoğu çirkindir.

Başarını abartma. Seni insan sıcağından uzaklaştırır.

Yaşamayı abartma. “Keşke” demeden yaşa, yeter…

Tüm bu cümleleri Ceyla Gölcüklü’nün fotoğrafına bakarken geçirdim aklımdan. Güzel. Genç. Zengin. Ve… Hep aynı son.

AKLIMDA KALAN

“Star Alliance” denen işkence: Star Alliance, üye havayollarını birbirine bağlayan bir havayolları ağı. Bir açıdan bakarsanız bağlantılı yolculuklarınızı kolaylaştırmaya yarıyor. Gidiyorsunuz havaalanına. Biletiniz Lufthansa ama sizi United’la yolluyorlar. Önemli olan uçmak, neyle uçarsanız uçun demeyin. Öyle değil. Bir kez güven duyduğunuz için seçtiğiniz havayolu şirketiyle uçma garantiniz yok. Servis deseniz hiç biri THY’nın yanından geçemez. ABD dönüşü Star Alliance, tüm seyahati burnumdan getirdi. Chicago’dan Lufthansa’yla döneceğim sanırken United’la Münih’e kadar geldik. Servis korkunç. Kahve, çay diye verdikleri şey boğazınıza işkence olarak dökülecek türden. Münih’ten yolculuk Lufthansa ile. Ankara’ya iniyoruz. Her normal yolcu gibi bagaj bandına yöneliyoruz. Bagaj yok! Bir benim değil, neredeyse uçağın yarısının! Kayıp eşya başvuru bürosunun önü kuyruk. Sıra gelince görevlinin söylediği sözler: “Star Alliance bir süredir böyle, yolcular var, bagajları yok.” O kadar saat uçuşun üzerine evin yolunu bavulsuz tutuyorum. Eve gönderilecekmiş, ne zaman belli değil. Çünkü bavulların dünyanın neresinden çıkacağı da belli değil. Üstelik Star Alliance’ın sloganlarından biri “Dünya parmaklarının ucunda.” Tamam da bavullarım dünyanın öbür ucunda. O ne olacak? “Rahat olmak için 990 neden” varmış. Son üç gün yaşadığım stresi anlatabilmem mümkün değil. Başka bir sloganları daha var: “Her yere uçabilirim.” Orası kesin. İstediğin her yere uçabiliyorsun. Ama bavulun indiğin uçaktan çıkar mı onun garantisi yok. Neyse ki bavullardan biri ikinci gün geldi. O sanırım Avrupa civarında dolaşmış. Diğeri ertesi gün geldi, o sanırım okyanus ötesi bir yol daha yapmış.